Proust anketini yapıyordum; olmadı. Bitiremedim daha, bir de fotoğraf işi var o da hazır değil. Ursula gittiğinden beri de ondan bahsedip isteyip bahsedemiyorum. Bavul hazırlama işi var bir de. Şu uzun seyahatin zamanı geldi. Birkaç saat sonra yola çıkacağız. Bavulun kapağı hâlâ açık. En sevdiğim güneş gözlüğümü bulamadım. Zaten hava durumu da her gün yağmur gösteriyor. Yağmurluk almayı unutmamam lazım. İki günden beri de uzun tayt almam lazım diye kendime hatırlatıp duruyorum. Daha koymadım bavula. Gözlük yok, muhtemelen tayt da olmaz. Kuzey, “İyi ama bu akşam Beşiktaş’ın maçı var.” dedi. Sanırım Beşiktaş’ın maçlarının olduğu akşamlara seyahat koymamamız lazım. Kitapları bavula tıkıştırdım. Kalemlerimi aldım. İnce bir defter var ama bana yetmezmiş gibi geliyor. Duyan da tatilde roman yazacağım zanneder. Öyle bir hâl üzerimde. Kendimi tanıdığım için bu deli hallerim tuhaf gelmiyor bana. Asıl termos almayı unuttum. Ona sinir oldum. Neyse yola gidiyoruz ne de olsa. Sinir olmak da ne? Her seyahat öncesinde üstüme yapışan tedirginlik yine benimle elbette. Arkadaş olduk kendisiyle.
Dediğim gibi bu aralar hiçbir şeyin üstüne kuş konduramıyorum. Perşembe sabahı Çilek Suyu ile buluştuk. Nasıl tatlı! Kahvaltı ettik, sonra da Remzi. Sanki yıllardır tanışıyormuşuz gibiydik. Bazen bu durum bana garip geliyor, çoğunlukla da çok sahici. Onunla da öyle oldu. Uzun zamandır görmediğim bir arkadaşıma kavuşmuş gibiydim. Zamanın nasıl geçtiğini bilemedim. Haftanın en güzel günlerinden biriydi Çilek Suyu ile buluşmak. O bana Londra’dan bir kitap getirmiş, ben de ona bir Ursula aldım. Remzi Kitabevi’nde hâlâ bir Ursula standı kurmamışlardı. Var böyle bir durum bilirsiniz. Belki D&R’a kurulmuştur Ursula kitaplarından bir stand. Bu aralar ruh halim böyle. Karman çorman, biraz kavgaya müsait. Bir yer, durum bildirimi yapıp dönüşümde daha mutlu, daha sakin, daha normal olacağıma söz vererek ayrılıyorum buradan.
❤️
Aaa Özlem gittiniz bir de döndünüz demek. Ben de ne zaman gideceksiniz, yarıyıl tatili de bitti diyordum kendi kendime. Meğer sessizce halletmişsin. ne de
merak ediyordum neler yaptınız diye. bu sefer böyle olmuş. ben de aksine neredeyse naklen yayın yaptım ama bizimkiler ( arkadşlarım) bırakmıyor ki, her şeyi
paylaş, foto çek diye. ben de story seyretmeyi sevdiğimden yapıyorum.
şimdi de biraz geziyi yazdım. iş başladı bugün yarın 4 günlük izin alıyorum
annem bir operasyon geçirecek yarın. yanında kalacağım. benim de
ağrılarım başladı , canımda sıkkın bilmiyorum bakalım.
yine de seyahatinizi okumaya can atıyorum bak..
Öncelikle çok çok geçmiş olsun canım. Anneciğine acil şifa diliyorum. Hayat böyle işte. Biraz sevinç, biraz üzüntü, biraz başka şeylerin toplamı. Ben de yola biraz naneli çıktım, biraz da naneli döndüm. Herhalde enerjimle tatilin havasını değiştirdim. Paylaşmak istemedim bu sefer IG'de. İnsanlardan, kendimden falan sıkıldığım zamanlar oluyor. Bu da öyle bir zamandı. Eleştirdiğim insanlar gibi olmak istemiyorum. Bir de IG profiline bakınca hayal kırıklığına uğruyorum. Aman dedim kendi kendime. Kendin ye, kendin iç, paylaşma! Ruh halim böyleydi. Şimdi bloga yazacağım bir şeyler. Yazmak ve okumak en sevdiğim şey çünkü 🙂
Senin yazına doğru da geliyorum akşama doğru. Öperim çok.
Yolculuklar öncesi böyle gerginlikler olabiliyor. Onu mu koysam, yağmur için, güneş için derken bir karmaşa yaratabiliyor.
Yola çıktın sanırım artık, iyi tatiller diliyorum sana. Çok keyifli geçsin inşallah ♥
Yola çıktım, döndüm, evdeyim. Gittiğimden daha iyi bir ruh halindeyim. Kısa yolculuklarda az eşya götürmeyi başarıyorum artık ama bu seyahate de fazla götürmüşüm. En azından kendim için 🙂 Sanki fazla yüklü yaşıyormuşum gibi geliyor bana. hep bu his var üstümde. Çok takıyormuşuz, çok yiyormuşuz, çok içiyormuşuz, hep fazlasını istiyormuşuz gibi 🙂 Bu hallerimizi biraz düşünüp geri döndük. Tatilin artısı iki kitap bitirebilmem, muson yağmurunda denize girmem ve kafamı boşaltabilmem oldu. Daha ne olsun di mi?
Sevgiler yolluyorum.
seni gormek benim icin decok guzeldi,iyi ki hayatimdasin:) hersey icin cok tesekkur ederim:)
Sen de iyi ki varsın Sibelcim. Aynı tarihlerde düştük yola. Sen evine, ben evimden biraz uzaklara. Bir haftadır uzak durmaya çalıştım biraz internetten. Ara ara bu oruçlar iyi geliyor insana. Ne güzel bir kahvaltıyı. Tekrarını bekleyeceğim. Sevgiler canım.
Iyi yolculuklar.Bazen olur öyle,insan kendisiyle bile kavga eder,sığamaz bir yerlere.Annemin dediği gibi,git,gez,dolaş da gözünün ateşi gitsin.
Hahaha, benim gözdeki ateş hiç dinmiyor yahu. Bavulu boşaltırken daha gözüm yollara düşüyor tekrar. Çok mevsimi değildi gittiğimiz yerin ama gittik, gördük, geldik yahu. Şimdi ev halinde ve mutluyum. Biraz çay, hafif bir müzik, biraz da blogla mutluluk peşindeyim.
Sevgiler
Hem seyahat etmeyi çok sevip hem de yola çıkmadan önce tedirgin hissetmek nedir yahu? Aynısı bende de var ve çok saçma buluyorum bunu:) Yalnız değilmişim demek:) Iyi tatiller , iyi yolculuklar Özlem. Güzel anılarla dön.
Bendeki bu hâl gitmek bilmiyor. Yola düşmeden önce otursam huzursuzluğum kitabını yazarım yani 🙂 Yüz vermiyorum kendisine; yoksa uzun yollara düşemeyeceğimi biliyorum. Bu durumu fazla abartmadan yaşamak lazım zannımca. Bazen kendini fazla hissettirse de belki de günlük ruh hallerimiz gibi gelip geçiyor aslında. Ne bileyim? Gidilecek bunca yol varken, önümüze bakacağız Sezercim. Her seferinde huzursuzlanıp yine o uçağın merdivenlerinden tırmanacağız. Belki de biraz yaş alma belirtisidir bu hâl. Yeni aklıma geldi bu da 🙂
Tatil dileklerin için çok teşekkürler. Gittik de döndük bile. Şimdi biraz iş zamanı. Sonra peşinden fuar için önce Frankfurt, ardından Paris var 🙂 Birkaç güne kalmaz Paris'ten ışıltılı bir Özlem fotosu paylaşırım IG'den 🙂
Öpüyorum çok, sevgiler.
?Iyi yolculuklar..
Çok teşekkür ederim. Blogu yazıp yola düştüğümden orada bakamadım yorumlara. Cep telefonumdan görüp, sonra da her şeyi yerli yerinde bıraktım. Büyüdükçe (yaşlanınca demiyorum elbette ısrarla) bazen bazı şeyler çok anlamsız geliyor insana. Öyle bir zamanından çıkıp yola düştüm. Uzakta olmak kadar şu an evde olmak da çok güzel. Tatilin kötüsü yok sanırım. :)Sevgiler.
Ah şu meşhur Proust Anketi!. Bak şimdi merak ettim ama 🙂 Tatile gideceğimiz o son gün benzer ruh hali bende de olur!. 'Acaba eksik bir şey kaldı mı!.'yok 'sular açık kalmasın', yok o, bu, şu derken!.. çok gerilirim. Normal gerginlikler hepsi. Hele İstanbul'da yaşayıp da kaosdan etkilenmeyen var mı ki!. Ama bak tatil de asıl böyle zamanlarda gerekli insana!. Gezmek ruhumuza şifa adeta!. Şahane bir tatil diliyorum size Özlem'cim. Huzuru, dinginliği ve bütün ilhamları toplayacağın, keyifli bir tatil sizinle olsun 🙂 Şimdiden hayırlı yolculuklar. Sevgilerimle…
Kendimi bulmanın dışında, -ki yeter bence-, pek bir şey bulamadım Seyşeller'de. Bazı aksaklıklar vardı. Sanki gözümüzü kapamış, tüm ayarlamaları öyle yapmışız gibi bir hâl vardı tatilimizin üstünde. Yanlış mevsim, çok yanlış bir otel… 🙂 Sağanak yağış birkaç gün kendimi yazar gibi hissetmeme sebep olsa da, yazmak için doğru yer değildi. Tropikal bir adaya gitmeden önce yapılması gerekenler konulu bir yazı çıkar bu seyahatten. 🙂
Evde olduğum için mutluyum an itibariyle. Keşke yarın iş olmasaydı diyorum sadece 🙂
ben instagrama ışınlanıyorum o zaman 🙂
Ah Saçaklım, bu seyahate çıkarken biraz tuhaf bir ruh halindeydim. İnternetten, sosyal medyadan, beni kendimden uzaklaştıracak her şeyden uzak durmak istedim. Zaman zaman bir şeyler paylaşmanın anlamını yitirdiğini düşündüğüm zamanlarım oluyor. Sanki her anımızı sırf birileri bilsin diye yaşıyormuşuz gibi geliyor. Saçma sapan insanlara dönüştük gibi hissediyorum. Ve böyle anlarımda (varoluşun kıyılarında dolaşırken, biz kimiz, niye bu dünyaya geldik falan halleri hahaha) uzak duruyorum paylaşımlardan. Şimdi döndüm. Evdeyim. Bloga gelen yorumlara bakıp cevap yazıyorum güzel insanlara. Evimde olduğum için mutluyum. Bir koltuğa oturup müziğimi de açtım. Hayat güzel yani 🙂
Çok öperim.
Ruh neye ihtiyacı olduğunu fısıldıyor zaten çoğu zaman, ne de güzel duymuşsunuz. ^_^ ticari değil de bireysel hesaplardan bazılarının gezili fotolarını da seviyorum. Neyse sonradan geldi zaten, baktım ehii 🙂
Hahaha 🙂