Hindistanda Tren Yolculuğu yapacaksanız sizi neler bekler? Seyahatin en heyecanlı anlarından birinden bahsedeceğim sizlere. Tren yolculuklarını ne çok sevdiğimi biliyorsunuz zaten artık.😀
Hindistan’dan geldiğimiz hafta çok yorgundum. Paris seyahatinden döndüğümüz gecenin sabahında Hindistan bavulunu hazırlamış, biraz oğlumu öpüp koklamış, sonra da tekrar havaalanının yolunu tutmuştuk. Seyahatten döner dönmez yorgunluğumu da yanıma alıp yazmaya koyulmuştum. Herkese iyi gelen bir şeyler var. Bana da yazmak iyi geliyor.
Hindistan Dönüşü : Ruhsal Yorgunluk
Son zamanlarda şunu fark ettim ki ne yazdığımın da bir önemi yok aslında. Günlüğüme bir şeyler karaladığımda da, ajandama kısa notlar sıraladığımda da mutlu hissediyorum. Tam da bu ruh hali içindeydim. Hindistan yolculuğunun birkaç günlük dökümünü yapmış, işe gitmiş, oğlumla hasret gidermiş, hatta akşam yürüyüşlerine bile çıkmıştım.
İnstagram’da da şöyle yazmışım: Verimli bir hafta oldu bu hafta. Bir sürü yazı yazdım. Daha ne olsun?
Cumartesi-pazar tüm hafta içi yazmanın verdiği huzurla dinlenecek, yeni haftada da aynı tempoyla çalışmaya, yazmaya, yürümeye devam edecektim. Olmadı. Ülke gündemi yine izin vermedi.
İç mutluluğum parçalandı, yaşamla ilgili umutlarım yine rafa kalktı. Kaldığımız yerden devam etmeye çalışıyorum her birimizin yapmaya çalıştığı gibi.
Oysa Hindistan’ın kalabalık bir istasyonundan başlayan bir tren yolculuğunu anlatacaktım. Hikayenin en güzel yerindeydim. Orchha’dan otobüsle kalabalık tren istasyonuna ulaşmış, bavullar görevliler tarafından perona taşınmıştı. İstasyonda yakın zamanda seyrettiğim bir Hint filminden bir sahne gelmişti aklıma. Önceden para verilen bir Hintli trende yabancı biri için yer tutuyor, koltuğun sahibi de daha sonra gelip yerine oturuyordu.
Hindistan’ı tek başına gezmenin nasıl tecrübelere açık olacağını düşünemiyorum. Eminin insan yapacağı böyle bir seyahati ömür boyu unutamaz; ama bizimki öyle bir seyahat değildi. Önceden tüm ayrıntılar çok memnun kaldığımız yerel bir tur şirketi tarafından halledilmişti. En ufak bir aksamanın bile farkına varmadığımı söyleyeyim.
Mesela bavullarımız oradan oraya savrulduğumuz tüm seyahat boyunca bizimle geziyordu. Biz otobüsten inip perona gelmeden önce bavullarımız perona gelmiş oluyor, indiğimiz yerde de tekrar otobüse yükleniyordu. Hindistan’da akıl almaz bir işleyiş var.
Hindistanda Tren Yolculuğu : Jhansi Tren İstasyonu
Jhansi’de trene bineceğimiz perona ulaştığımıza peronda kalkmayı bekleyen bir tren vardı. Macerayı çok sevmeme rağmen içimden şöyle bir düşünce geçti: ”Allahım, sakın bu tren olmasın!”
Trenin tüm vagonları hınca hınç doluydu. İnsanlar birbirlerinin üstünde oturuyordu ve üstünde cam olmayan küçük pencerelerden bakıp bize gülümsüyorlardı.
Biz nasıl Hintlilerin yaşamını, sosyal hayat içindeki davranışlarını merak edip bakıyorsak, onlar da bize aynı merakla bakıyorlardı. İşte bu çok hoşuma gitti. Turist kalabalıklarının insanlara kendilerini maymun gibi hissettirmelerini sevmiyorum; maymun gibi hissetmenin ne demek olduğunu da öğrenmek iyi geldi doğrusu. Hava çok boğucuydu. Geniş, gök kubbeli bir hamamdaymışım gibi hissediyordum. O kalabalık tren uzunca bir müddet peronda bekledi. Kalkma vakti yaklaştığında ve hafiften hareket ettiğinde kapının dışında bekleyen birkaç kişiden kapıların dışında trenle birlikte seyahatlerine başladı.
İstasyonda bir müddet daha trenimizi bekledik. Elbette trenimiz gecikmeli geldi. Ayakta dikilmekten yorulmuştum. İstasyon kalabalıktı ve hava çok sıcaktı. Sırtımdan aşağı ter damlaları süzülüyordu. O an itibariyle istediğim tek şey, bir an önce trene binmek ve Agra’ya doğru yola çıkmaktı.
Sonunda tren geldi. Bavullarımız trenin ara vagonlarından birine yüklendi. Rehberimiz bavullarımızın başında beklemesi için birini ayarlamıştı.
Klimalı, rahat koltuklu trenimize sonunda yerleştik. Erkekler yanlarındaki iskambil kağıtlarıyla bir oyun oynamaya, bağıra çağıra konuşmaya başladılar. Nedense erkeklerin uyum ve eğlenme yeteneklerinin kızlardan daha fazla olduğunu düşünmüşümdür hep. Kızların dert ettikleri şeyleri düşünmez, birbirlerinin şakalarına kırılmaz ve söylediklerinin altında başka anlamlar aramazlar. Yolculuk esnasında biraz fazla gürültü çıkarttıklarını bile söyleyebilirim. Jhansi’den Agra’ya kadarki iki saatlik yolculuğu anlamadan tren yolculuğunu tamamladılar.
Jhansi- Agra arası Tren Yolculuğu
Hindistanda Tren Yolculuğu : İstikamet Agra.
Seyahat boyunca trende devamlı yemek servisi oldu.
Şimdi söyleyeceğim rakamların netliğinden tam emin değilim. Selçuk’un rehberimizle konuşurken duyduğu rakamlar bunlar ama üzerinden de bir hayli zaman geçti. İkimizde yanlış hatırlamıyorsak üzerinde ”2nd Class” yazan trene binen Hintlilerin yolculuk için ödedikleri para 20 rupiymiş. Biz de klimalı vagonda tekli koltuklarda oturarak ve dört çeşit yemek ikramıyla Agra seyahatimiz için 30 rupi vermişiz. 30 değil de 50 bile vermiş olsak, iki trenin arasındaki fark bundan çok daha fazlası eder. Ne yazık ki halkın bu kadarcık bir farkı bile kaldırabilecek gücü yok.
Sonunda Agra’ya gelip de otelimize yerleştiğimizde tüm ekip mutluydu. Burada kaldığımız oteli çok beğendim. Nefis bir kapalı havuzu ve spor salonu vardı ama karnım o kadar acıkmıştı ki duş alıp, yemek yemekten başka bir şey düşünemiyordum. Bir de soğuk mu soğuk bir bira içmek istiyordum.
En nihayetinde dillere destan Tac Mahal’e yaklaşmıştık.
Gelelim bu blog sahibesinin diğer yazdığı Hindistan Yazılarına 😀
Ölümün başkenti Varanasi’yi okumak için BURAYA
Varanasi’deli ölü yakma törenlerini izlemek için BURAYA
Hindistan’daki Aşk Tapınaklarına bir ziyaret yapmak için BURAYA tıklayın. Daha okunacak çoook Hindistan yazısı var bu blogda.
Blog yazılarımdan e-posta ile haberdar ol