52 Liste Projesi
#Liste 1: Bu yıl için hedeflerinizin ve hayallerinizin listesini yapın.
52 Liste Projesi‘ni yapmaya niyet ettiğim hafta sonuydu. Akşam olmak üzereydi, hava kararmaya başlamıştı. Evde olduğum bu saatleri çok severim. Selçuk her zamanki akşamüstü şekerlemesini yapıyordu, Kuzey ile ben de karşılıklı koltuklarda oturuyorduk. Canım birlikte bir şeyler yapmak istedi ve o yapmak istediğim şey de sevgi dolu, aile aktivitelerinden biri olsun istiyordum. DVD’de film seyretmek benim için yukarıda anlattığım sevgi dolu olaylardan bir tanesi.
Julie & Julia‘yı seyredelim dedim.
“Güzel bir film mi?” diye soru Kuzey.
“Nefis!” dedim.
Ona bir sıcak çikolata hazırladım. Kendime bir bardak çay aldım. Filmi DVD’ye yeni yerleştirmiştik ki Selçuk da aramıza katıldı. Birkaç seneden beri seyretmemiştim bu filmi ama kendisi benim mutluluk filmlerimden biridir. Nora Ephron’u çok severim. Meryl Streep’e bayılırım. Amy Adams da sevimliliği ile çoktan gönlümü kazanmış aktristlerden biri. Filmin Paris’te geçtiğini söylememe gerek yok herhalde. Bir de işin içine yemek ve blog olayı karışınca bu film benim için biçilmiş kaftan.
Kuzey filme bayıldı. İçinde yemek olan filmleri daha çok seyretmek istediğini söyledi. Ben daha çok blog yazmam gerektiğine ve bunun için emek harcamam gerektiğine karar verdim. Tam da 52 listeden, yani 52 haftalık bir çabadan oluşacak bir olaya girişmenin arifesinde doğru filmi seyretmiş olduk.
Artık eskisi gibi havalarda uçuşan hedeflerim yok. Hayallerimde ise hâlâ sınır tanımıyorum. Şimdi ilk haftanın listesiyle karşınızdayım.
? Spor yapmak hedeflerimin arasında ama eskisi gibi yapamadığım günler için kendimi yakıp yıkmayacağım. “Bir sıfırdan iyidir” bu senenin mottosu. Elimden geleni yapacağım ve kendimi de çok yargılamayacağım.
? Bol su içmeye gayret edeceğim. Basit gibi görünen bir hedef olabilir ama benim için değil. Öyle çok çay kahve içiyorum ki su içmek aklıma bile gelmiyor. Gözüm ulaşamayacağım iki litrelerde değil, burada su içmek konusunda çok fazlasıyla çaba sarf edeceğime söz veriyorum. Tabii aynı oranda tuvalete gideceğime de.
? 52 Liste Projesi’ni tamamlamak. Çocukluğumdan beri annem çok maymun iştahlı olduğumu söyleyip durur. Umarım bu sefer onu yanıltmayı başarırım. Başaramazsam yüzüme vurun, siz de utandırın beni. (An itibariyle burada her şeyden vazgeçmek istiyorum)
? Daha çok İngilizce kitap okumak. Evet yaaaa! Bunun için şöyle bir karar aldım. Çok sevdiğim polisiyeleri kindle’dan okuyacağım. Camilla Lackberg benim için bu anlamda bir fırsat. Yani hedeflerimden biri İskandinav Polisiyelerini İngilizce olarak okumak.
? Jo Nesbo da bu senenin tanışmak ve okumak istediğim yazarlarından. Böylece daha önce hiç okumamış olduğum bir yazarla da tanışmış olacağım.
? Şu kadar kitap okurum diye bir hedef koymuyorum. Ama çok kitap okumaya, daha çok içime kapanmaya, sosyal ortamlardan uzak durmaya, insanlarla ilişkimi sanal dünya üzerinden kuracağıma ve kalabalık ortamlardan uzak durmak için elimden geleni yapacağıma söz veriyorum.
? Yazı Yazmak: Bloga daha çok yazı yazmaya çalışacağım. Yazı Evi’nde katıldığım derslere mümkün olduğunca elim boş gitmemeye çalışacağım. Paris ile ilgili yazdığım yazıları sene sonuna kadar çoğaltmak için elimden gelen azami gayreti göstereceğim.
? Daha çok gezeceğim. Şimdi burada bir duralım. Daha çok gezmek bu sene için koyduğum bir hedeften ziyade benim en büyük hayalim. Ülkenin durumu malum. İşler karışık, keyifsiz. Gezmekten çok keyif almamıza rağmen uzun zamandır hayalini kurduğumuz ve bu sene yapacağımızı düşündüğümüz Peru gezisini başka bir bahara erteledik. Elbette bir yerlere gideceğiz ama çok uzaklara uçacak gibi gözükmüyoruz.
? İki hayalin etrafında dolanıp duruyoruz. Bir tarafımız bir arabaya atlayıp Fransa’nın kuzey kıyılarına gitmeyi istiyor. Oradan Loire Vadisi boyunca o şato senin, bu şato benim misali gezmek mi acaba diye düşünüyoruz. Diğer tarafımız da şöyle diyor: İngiltere’den girip Dublin’e mi uzansak? Oradan kırsala, yeşile, serinliğe doğru mu yol alsak? Kararsızız. Hayalimizi gerçeğe dönüştürmek için bir sağa, bir sola dönüp duruyoruz.
? Nora Ephron filmlerini izlemek ve Kuzey’e izlettirmek.
? Paris’e yeniden kavuşmak. Shakespeare and Co.‘da çay içip, Lüksemburg Bahçeleri’nde gezinmek, Musee Rodin‘in bahçesinde aylaklık etmek…
? Sağlık… Gerisi boş zaten.
Şimdilik benim hedefler ve hayaller bunlar. Aklıma geldikçe geriye dönüp bu listeye eklemeler yapmak istiyorum. Bilirsiniz liste yapmak öyle kolay bir iş değildir. 🙂
Siz de benimle birlikte 52 Haftayı tamamlamak isterseniz nefis olur. Bayılırım?
Şimdi gelelim oğlumun listesine. Birlikte bir şey yapmak ya da yaptığım bir şeye onu dahil etmek benim için çok kıymetli. Ne kadar dayanır, nerede pes eder bilmiyorum ama denemeye değer geliyor bana.
Kuzey’in Listesi
? Meksika’ya gitmek.
? Budapeşte’ye gitmek.
? Vodafone Arena’da Beşiktaş’ın bir maçına gitmek.
? Beşiktaş’ın bu senenin şampiyonu olması.
? Sene sonu ders sonu ortalamasının 93 üstü olması.
? Star Wars’un son filmine gitmek.
Yazmak iyi geliyor da ondan. Keşke daha çok yazsam diye düşünüyorum. Haftada bir olunca zorlamıyor. Pazar günlerinin eğlencesi. Tabii şimdi bahar geliyor artık. Bilgisayarı havalar güzel olursa bahçeye taşırım. Değme keyfime.
Kuzey'İn ders notları genelde iyi zaten. Çalışkan ama dağınık ve dikkatsiz 🙂
Kuzey uzun bir kampa gidebilir mi bilmiyorum. Mayıs ayında dolu dolu 13 yaşında oluyor artık. Bu sene okulla birlikte o kadar çok gezdi ki biraz da okula gitsen diyorum. Mart ayında bir hafta Polonya'ya gidiyor. DI ekibiyle birlikte. Sömestr tatilinin son haftasında futbol kampı için Antalya'ya gitti. Bana çok uzun geldi bu kamp diyerek geri döndü. Evdeki tembelliği seviyor ama gitmesi için destekliyoruz. Buradan bir arkadaşıyla ayarlasak belki gider. Sormak lazım yani 🙂
Ya işte öyle bir ayarlama olmuyor. Anlatması uzun biraz ama ne bildiğin spor kamplarına benzer, ne okul kamplarına. Farklı uluslardan çocukların katıldığı, dünya barışını hedefleyen, (bu yıl konu insan hakları) her ülke kampının farklı temasının bulunduğu, oyunlu, şarkılı, bol enerjili, dönüşte herkesin ağladığı, tekrar gitmek için can attığı bir kamp. Gideceğin arkadaşı, grubu, ülkeyi, lideri vs. hiçbir şeyi ayarlayamazsın, belli bir düzen içinde ilerler tüm prosedür. O yüzden de yıllardır hiç bozulmamış kuralları var. 1950 yılından beri.
Filipinler`i sormamdaki sebep gidecek çocuklardan birinin iptal etmesi. Normalde aralık ayında çoktan netleşiyor her şey.
Kuzey uzun kamplara gidemezse zaten olmaz. Bir de teknoloji yok ve aile görüşmesi de yok. Her çocuğun (ve ailenin) yapabileceği şartlar değil.
Bir gün oturup neymiş bu kamp yahu dersen adresi buraya bırakıyorum: http://www.cisv.org
Semicin derim vallahi neymiş bu kapm diye. Anlattıkların süper gözüküyor. Hemen inceleyeceğim.
Teşekkürler ilgin için.
Sana hayranım, sık sık yazıyorsun ve iyi yazıyorsun. Şu liste yapma işi hiç bana göre değil sanırım. Yapsam da uyamam, daralırım, kendimi baskı altında hissederim, ters tepki yapar, bünyem kabul etmez:))
Kuzey`i de tebrik ederim. Okul hedefi nedir ya, 93 üstü nedir kardeşim:))
Kuzey`in listesinden 1 numarayı bu yıl Peer Ole gerçekleştiriyor, temmuzda 3 hafta Meksika`da olacak. (geçen yıl da Kosta Rika`daydı) Kai Felix de 1 ay Portekiz`de bu yaz. Malum CISV kampıyla yine. Her çocuğa aşırı tavsiye edebileceğim bir kamp ortamı. Prosedürleri vs. biraz koşturmacası olsa da her şeye değer:) Kuzey 14-15 yaşındaysa bu yıl Filipinler`e erkek açığı var:)
Bravo azmine Özlemcim. Sen eminim bir çoğunu gerçekleştireceksin bu hayallerinin???❤?
Umuyorum Natalicim 🙂 Hep birlikte göreceğiz.
Hedeflerinin 52'sini de gerçekleştirirsin inşallah Özlem. Bu arada ben izlediğim filmi bir daha seyredemiyorum biliyor musun?Çok sıkılıyorum 🙁
Selçuk da izlediği bir filmi bir daha seyretmekten hoşlanmaz. Gerçi bu filmi seyrederken unutmuşum ben bu filmi yahu dedi. Kuzey'le ben severiz ama sevdiğimiz filmleri yine seyretmeyi.
Umarım hepimiz dileklerimizin, hayallerimizin hepsini gerçekleştiririz.
Öpüyorum seni çook.
Canim ne güzel yazmissin bendemi eklensem. Su blog isine el atmaliyim artik??
Bu arada sizi buraya beklerim gelin doga cok guzel burada???
Esra şimdi bir de Kanada işi çıkarma başımıza 🙂
Hadi sen de kendi listeni yaz. Ay, çok seviniyorum siz de böyle heves edince.
Bir de senin yazacak ne çok şeyin vardır şimdi.
Öpüyorum çok seni de çocukları da.
Canimsin simdi gordum mesajini. Tabii yapamadim:(Turkce karakter sorunum var bilgisayardan uzakduruyorum o yuzden:(
Nasıl uzun bir yorum yazmıştım,gitti,naptıysam:( diyordun ki Kuzey'in listesine bayıldım:) dilerim BJK şampiyon olsun;) her haftaya bir liste yapmak benim için çok zor gibi ama yapmak isteyip de yaptıklarımı tşk cumama ekliyeceğim her zamanki gibi.ben de kitap hedefi koymadım bu yıl,okuyabildiğim kadar..bir de toprakla çok haşır neşir olup,hayalimdeki bahçeyi kendim yapmak istiyorum…İrlanda bu yaz benim de hayalim❤ Şahane bir yıl diliyorum favori blog ailem ❤
BJK konusunda aynı temennileri paylaşıyoruz. Olsun vallahi 🙂
Senin tşk cumana bayılıyorum ben. Evinin sıcaklığına, uzun yürüyüşlerine, hiç korkmadan kek yapıp bir de oturup yemene 🙂
İdolümsün Sibel. Hep yaz sen.
Öpüyorum seni çok çok
Selam Özlem'cim..
Bayılıyorum senin yazılarına, her yazını keyifle ve merakla okuduğumdan listeni, yazılarını okumayı bekleyenlerden olacağım canım bende. 🙂
Liste yapmayı, tamamını yapamasamda defterime yazmayı; yapabildiklerimi fosforlu kalemle çizmeyi çok seviyorum. Mutlu ediyor beni…
Bu sene hiçbir şey yapamadım ki sağlık olsun elbet… Son yaşadıklarım bana uzun uzun saatlerim aslında olmadığını, anımın daha önemli olduğunu acı bir şekilde öğretti….
Bazen hiçbir şey için güç bulamıyorum kendimde.. bazen de çok güçlü hissediyorum…
…..
Yalnız geçtiğimiz sezon tamamen rastgele bir gece denk gelmiş ve sırf oyuncuları için izlemeye karar verdiğim ama favorim olan bir film olmuştu "Julie & Julia"..
Sanırım bunda blog yazmayı sevmemin de etkisi vardı…2 kez izledim bir kez daha izlerim dediğim filmlerden oldu..
İyi seneler canım, öpüyorummmm seniiiii.
Gülşahcım,
Sana ne desem söyleyeceklerim yetersiz kalır biliyorsun. Hep söylediğim bir şey var: 2016 kötü bir seneydi ama kişisel tarihimde bir acım olmadı. Ne yazık ki biricik anneni kaybettin. Babamı kaybettiğim yılı ve onun ertesinde toparlanmak için ne kadar uzun zaman geçirdiğimi dün gibi hatırlıyorum. Üstelik babamın gidişinin üzerinden yirmi sene geçti. Hala evlendiğim günü ya da Kuzey'in doğduğu günü gördüğünü hayal ediyorum. O yüzden hissettiklerin çok normal. Yine de güçlü görüyorum seni. Acını hafifletecek bir söz bulamadığımdan susuyorum ama senin ne kadar kuvvetli bir kadın olduğunu görüp hem şaşırıyorum hem de gurur duyuyorum.
Öyle bir zaman ki içinden geçtiğin gönlün nasıl istiyorsa öyle yap. 🙂
Ben seni okumaktan çok keyif alırım. Sen de yap şu listeyi fırsat bulursan ya da iyi hissedersen.
Seni çok ama çoook öpüyorum.
Sana da iyi seneler dilerim.
Ahh Özlem'cim ahh..içimi bir bilsen.. nasıl da "mış" gibi yaşıyorum anlatamamam…güçlü olmak zorundayım…
Babanla ilgili geçen sene yazdığın bir yazını anımsıyorum…
Bu acı o kadar zormuş ki… aslında hep uyumak istedim ve deli gibi ağlamak.. ama öyle olmadı, yaşayamadım… belki de o yüzden gece 3-4 lere kadar uyuyamıyorum ve hep kendimle konuşuyorum..
Çünkü ağlayıp ağlamadığımı kontrol eden bir kız var evde ve eğer ağlarken yakalrsa beni, kucağımdan hiç inmeyip oda ağlıyor… O zaman işte diyorum ki; gülşah sende bir annesin ve güçlü ol…ve oluyorum.. ama bir yere bakarken, bazen konuşurken sessizce gözümden akan yaşlara hakim olamıyorum….yada bir bakıyorum ki içimden devamlı kendi kendime konuşuyor ve teselli ediyorum…hep aynı günleri düşünüyorum Özlem, hastane günlerimiz.. hiç aklımdan çıkmıyor.. zormuş çok zor…………………
Canım işin çok zor. Allah yardımcın olsun. 🙁
Ay bende pek heyecanla bekliyordum bu listeyi.
Sizinkini okurken bende kızlarla birlikte yapayım diye düşündüm ama herzamanki gibi birlikte başlar yalnız kalırım diyede kararsız kaldım biraz?
Reyhan hadi yapsana 🙂 Telefonumdan sana cevap yazıyor olsaydım bir dürü emoji koyardım şimdi buraya. Kızlar ne yapsa kar, yapmasa da biz birlikte yaparız. Ben de Kuzey'in sonuna kadar devam ettireceğini düşünmüyorum. Bakalım kaç hafta olacak? Kaldı ki biz de herhangi biriyle bir kontrat imzalamadık 🙂 Elimizden ne gelirse onu yapacağız. Ben senin listeni okumaktan çok keyif alırım. Ayrıca haftanın listesi daha bi' eğlenceli 🙂
Yaşasın beklediğim liste açıklanmış 🙂 Listemi şekillendirirken çok yol gösterici oldu, hatta okurken dayanamayıp başladım bile…Yaşadığım anın farkına daha çok varmayı, içime daha çok yönelmeyi ama bir yandan da sevdiklerime daha çok vakit ayırmayı ve hayatımdaki fazlalıkları ayıklarken çok istediğim halde vaktim yok deyip ertelediklerimi de azar azar hayatıma katmayı ve ve ve daha az mükemmeliyetçi olup daha az vicdan azabı çekmeyi(gerçekçi olmalıyım bir anda düzelemem)istiyorum bu yıl…Artık 2 küçük erkek çocuğumla yapamam dediğim her plana daha olumlu yaklaşabilmeyi ve "bu organizasyona katılamam evde çocukları organize edemezler" mazeretlerini sona erdirmeyi diliyorum.Son dönemde ülkemizde yaşanan olaylar hepimizi çok hırpaladı,kimimizin umudunu kırdı ama sanırım bununla birlikte bana kimi zaman boş yere akıp giden hayatımın kıymetini de gösterdi. Umarım dilediklerimizi gerçekleştirebildiğimiz bir sene olsun. Sevgiler
Ne güzel yazmışsın sevgili Seher. Vallahi ben de artık üzülmekten ve kendimi umutsuzluğa sürüklemekten yoruldum. Biraz bencilce biliyorum ama kendim için ne yapabilirim diye düşüneceğim. Ben mutsuzsam evdeki herkes mutsuz çünkü. Listeleri seviyorum. Her şeyi başarmak da önemli değil zaten. Öyle her şeyi başarıyormuş gibi kendini lanse edenler de boş bir yalandan ibaret. Bağırmadan, sinir krizi geçirmeden, peki ama benim ömrüm bu çocukların peşinde böyle perişan mu olacak diye düşünmeden geçen bir annelik olamaz diye düşünüyorum ben. İnsanız nihayetinde 🙂
Haftaya Kuzey'le birlikte yapacağımız listenin altına senin de yorum yazmanı bekliyorum. Hani blog açmıyorsun ya kendine en azından yorumlar kısmında yapabildiğin kadar listeni yap bakalım. Ne çıkacak ortaya. Olur mu?
Ben de kocaman sevgilerimi yolluyorum sana.
günaydın:)
Her hafta yeni bir liste mi? Toplam 52 madde mi??
O film ne tatlı görünüyor, bu akşam izlemeye niyet ettim Özlemcim. Sağol.
Her hafta yeni bir liste 🙂 Biz Kuzey'le şimdiden bir sonraki haftanın listesinin cevaplarını düşünmeye başladık. İkimizin de konu ilgimizi çekti. Ama biraz korkak davranıp belki tamamlayamayız 52 haftayı diye söylenip duruyorum. Umarım başarırız 🙂
Ahan da yazıyorum, akşama doğru bir bak bakalım benim listeme 🙂
Oh süper 🙂 Yanıma birilerini daha çektiğim için çok mutluyum. Yaşasın 🙂
Günaydın, benim diğer bloga bir bakar mısın?www.kalemimdenhayat.blogspot.com
Senin başka bir blogun olduğunu bilmiyordum. Hemen bakıyorum.