Yazılmayı bekleyen onlarca yazı; hepsi kafamda…
Ama bugün aklım Kuzey’de… Burası daha çok bir gezi günlüğü, ara ara Kuzey gelip oturuyor sayfalara…
Olsun diyorum kendime. Kendine ayırdığın bir günlük burası. Ara ara başını enerjini verdiğin işinden, geceleri döktüğün günlüğünden ayırabilir, buraya da yazabilirsin.
İşte öyle bir gün. Kuzey’in hayatında başka bir dönemin başladığı!
Sabah sarı boyalı yeni servisle uğurladım okula. Her zaman olduğu gibi evde kalmamızı istemedi bu sabah.
”Siz de gelin servise kadar!” dedi.
Servis gelmeden sitenin içinde birkaç fotoğraf çektik beraber. Yazın tüm keyfini sürdüğü günlerden, yeni bir okul hayatına geçiyor Eylül’ün 2’sinde. Bir senedir yavaş yavaş üzerine yerleşen erkek pozlarını rafa kaldırdı bu sabah endişeden. Sarıldı, ”okula mutlaka gel” dedi.
Boyuma hızla yaklaşan bedenine sarılınca anne olduğumu anımsadım. Ben bunu ne çok unutuyorum! Sahi ya, nasıl da kocaman oldu.
Yarın başka bir gün olacak biliyorum ama bugün biraz karışık! Hem onun, hem de benim için!
Bir veli telefon açıp da akıl danışıyor ya,nasıl davranayım şu hareketi karşısında diye…Aptal aptal bakıyorum,nası ya diyorum onlar hala benim aklıma ihtiyaç duyarken:)))
Kuzey, kuzey rüzgarları gibi esecektir okulda merak etme okulun havasına bi girsin.
Çok başarılı olsun yürüdüğü yolda, keyif de alsın