Bakın haftanın başı sonuna yaklaştı bile. Farkında değildiniz değil mi?
Dün felaket bir yağmur vardı İstanbul’da, bir gün önce de nefis bir gün. Mart ayına hiç güvenmediğimden olsa gerek, dünkü yağmur içimdekileri dökmem için vesile oldu. Mart’tı işte. Bildiğimiz Mart. Sağı soluna uymayan, hatır gönül dinlemeyen, olmadık zamanlarda olmadık işler yapan…
Mart ayını sevmemin tek sebebi ardından nisanın gelmesi.
Gelelim şubat ayı kitap okumalarıma. Bu güdük ay benim için çok verimsiz geçti.
Bir havaalanında mahsur kalan on üç kişinin her birinin birer hikâye anlattığı Tokyo Uçuşu İptal okuduğum kitaplardan biri oldu. öykülerin her biri ”Binbir Gece Masalları” tadındaydı. Normalin dışına çıkan ve akışı bozan bir yanları vardı. Bu farklı parçayı, düzenin dışına çıkan öyküleri sevdiğimi söylemem gerek. Ara ara, ”Hay Allah! Bu fikir de yazarın aklına nerden gelmiş?” diye düşünmedim değil. Yine de çok iyi bir öykü okuyucusu değilim. Romanın içindeki uzun süreci sevdiğimden olsa gerek, bu kısa ve keskin anlatım tarzı beni çok çekmiyor. Öykü okumayı öğrenmem gerekiyor.
Diğer bir kitap, Can Yayınları’ndan çıkan Virginia Woolf ile Vita Sackville-West‘in fırtınalı ilişkisinin anlatıldığı Virginia ile Vita idi. Herkesin en azından adını duyduğunu düşündüğüm Virginia Woolf’un kitabı Orlando’nun yazım sürecini ve kitabın esin kaynağı Vita’yı anlatan bir kitaptı okuduğum. Kitaptan ziyade Vita’nın ayrı bir post konusu olabileceğini düşünüyorum. Virginia’ya bu kadar acı çektiren ve sadece onunla değil etrafındaki birçok kadınla da adı bir dolu aşk karışan bu asilzade kadın sahiden ilginç. Zamanın koşullarını da düşünürsek insanın yaşananlara inanası gelmiyor ve sanki anlatılanların hepsinin absürd olduğunu düşünüyor.
Bu iki kitabın dışında bir de uzun zamandır okunmayı bekleyen bir kitabım vardı. Nick Hornby ve ”How to be Good” Sonunda Nick Hornby ile tanışmış bulundum ama kitabın kahramanının iyilik hareketi bana biraz fazla geldi ve yer yer adamı dövmek istedim. İyiliğe karşı bir yanım var belki de!
Bu kitaptan sonra Barış Bıçakçı’nın Seyrek Yağmur isimli son çıkan kitabını okudum. İncecik bir kitaptı ama nefisti. Damağımda çok leziz bir tat bıraktı. Rıfat’ı, o şişman gövdesiyle çok sevdim.
Mart ayında ne yaparım, ne okurum bilmiyorum.
Aklımda James Joyce’un Dublinliler’i ve Elizabeth Gilbert’ın yaratıcılıkla ilgili çıkan son kitabı Büyük Sihir var. Bu arada Lale Abla ile birlikte gideceğimiz kitap kulübü için Isabel Allende‘nin Kaderin Kızı kitabını okumalıyım. Daha siparişini bile vermedim. Bir an önce bu işi de halletmeliyim. Mart ayında daha iyi bir performans göstermek istiyorum. Gel gör ki bu ay bizim evde sınav haftası. Bu Kuzey’le birlikte zaman harcamam anlamına geliyor. Artık eskisi kadar birlikte ders çalışmasak da yanında oturmamı ya da çalıştığı yerlerden soru sormamı falan istiyor. Ya da öğrendiklerini dinlememi. Sanırım artık ders çalışmaktan çok ilgiyi ihtiyacı var.
Şimdilik biz de durumlar böyle.
Ah Özlem bu sıra sanırım sadece broşür okuyorum bahçe çiti, sulama, tabak çanak, koltuk derken öyle yorgunum ki kitap okumaya mecalim inan ki yok. Bu koca evi temizlemek düzenlemek daha şimdiden bitirdi beni. Ama tabi yazlık gibi bizim burası, arada yürüyorum, bahaneyle markete gidiyorum zaten marketten başka bir de havuz var:) sessiz bir yer ama ağaçlar çiçekler hayvanlar ruhuma iyi geliyor. Alışıyorum. Yorgunum ama iyiyim.
Frida ve kerouac ı görünce gözlerim fal taşı gibi açıldı yalnız söylemeden edemeyeceğim:):)
Oku benim yerime de sen. Benim sahalara dönmeme daha birkaç ay var gibi görünüyor.
Sevgiler canım
Keyifli okumalar diliyorum Özlemcim:)
Ben de az okudum şubatta. Tokyo Uçuşu İptal de sırasını bekliyor kitaplarımın arasında.
Tokyo Uçuşu İptal, biraz vaktini alacaktır. Öykü okumak zor iş bence. Bunu öğrenmek lazım. Ben çok zorlanıyorum. Bir romanın içinde daha kolay yol alıyorum. Hikayenin içine bir kere girdin mi, kahramanlarla beraber akıp gidiyor hayat. Öyküyse, dikkat istiyor, zeka istiyor. Bana birazcık fazla geliyor ve bu durumda yavaşlıyorum. Mart'a da yavaş girdim zaten. Bakalım ne yapacağım?
Hemen kurtulmam lazım bu durumdan.
Selam Ozlem'cim.Subat okumalasri benim icin de cok kisitli oldu nedense,hatta gecen hafta biter dedigim kitabin son 100 kusur sayfasinda cakili kaldim resmen.Mart'a yeni bir kitap ile baslarim demistim ama olmadi.Hem is okumalari hem bu aralar The Tudors dizisine feci sarmamin bu yavsalama ile ilgisi olmali.ikimize de iyi,bol okumalar.Bu arada Virginia ve vita'yi merak ettim ben de.Mutlu haftalar:)
Elime bir kitap alıyorum ve öylece kalıyorum. İlerlemiyor bir türlü kitap. Ben de bir kenara bırakıp başka bir şeyle ilgileniyorum. Sen şimdi diziden bahsedince aklıma bu arada çok film izlediğim geldi. Birini fazla yapınca diğeri aksıyor zaten. Bir de tuhaf bir durum var bende. Her şeye yetmek istiyorum. Artık bunu yapamayacağımı anladığım için biraz rahatım ama yine de hem yazmak, hem okumak, hem de gerçekten spor yapmak istiyorum. Bu işlerin hepsi de bayağı zaman alıyor tabii. Yani birinden biri eksik kalıyor. Sanırım ömrüm kendimle dalaşmakla geçecek. Kendi huzurunu kendisi kaçıranlardanım yani anlayacağın. Öpüyorum seni çok.