1- Ne zamanlar kitap okuyorsun? Kitap okurken bir şeyler yiyip içer misin? Kitap okuma rutinin var mı?
Kitap okumak için boş zamanı bekleyenlerden değil de o zamanı yaratanlardanım. Kitap okumuyorsam ben, ben değilim. Eve erken gelmişsem ve kimse yoksa hemen çayımı demliyor ve bir köşeye çekilip kitabıma gömülüyorum. Çok sık böyle bir vakit bulamıyorum ne yazık ki. Onun dışında her akşam yatmadan önce mutlaka kitap okurum. Gözlerim kapanmadan birkaç dakika okumak beni kesmediği için yatak odasına bir saat önce çıkar, kitabımı alır ve kendisiyle mesut bir saat geçiririm.
Hafta sonları evdeysem kitap okumak benim için kaçınılmazdır. Daha önce de söylediğim gibi çay da kitap gibi vazgeçilmezim. Çay ve kitap benim için ayrılmaz ikili yani. Bir de kitap okurken acıktığım zamanlarda mutfağa koşup kendime bir sandviç yapıp yemeye bayılırım. Biri kitap deyince susamıyorum görüldüğüm üzere 🙂
2-(Klasiklerden gelsin bu soru) bir kitap yazacak olsan adı ne olurdu?
İtiraf ediyorum. Bir kitap yazmaya çabalıyorum aslında. En büyük hayalim. İlerlediğim yere kadar olan kısımdan da memnunum. Peki neden devamı gelmiyor? Bunun bir özür olmayacağını bilerek kendimce zamansızlığı sebep gösteriyorum. Daha fazla vaktim olsa yazar mıyım bilmiyorum ama eve gelip de evdeki rutinimizi tamamladıktan sonra uykum geliyor ve bir günü daha bir şey yazamadan bitirmiş oluyorum.
Kitabımı tamamlasam ismi ”Paris Düşkünü” olabilir diye çokça kez düşündüm. Yine de belli olmaz değil mi? Bir bitirsem, ismi bulmak en kolay kısmı olacak.
3- En sevdiğin yazar/çizer kim? Seni en çok etkileyen çocuk kitabı hangisi?
Paul Auster’ın benim için kıymetli. Yazı masasının önüne oturup kendinden bahsettiği daha çok kitap yazsın istiyorum. Bir gün bu hayattan çekip giderse öksüz kalacağımı düşünüyorum. Ne tuhaf değil mi? Kelimelerinin tümünde beni iyileştiren bir şey var. Ruhuma öyle iyi geliyor ki yazdıkları.
Sonra Isabel Allende. Canım Allende’m benim. Gerçek bir kadın olduğu yazdığı her satırdan belli. Bir gün doğduğu ülkeye gidip dolaştığı sokaklarda gezineceğimi hayal ediyorum.
Şimdi sevdiğim yazarları bir iki yazarla sınırlı tutmaya çalışırken diğerlerine haksızlık yaptığımı düşünüyorum. Aklıma gelmeyen niceleri var. Bugünlerde yeni kitabı çıkacak olan Nedim Gürsel’e gelecek olursak. Ondan bahsetmeden de bu konudan uzaklaşamayacağım. Nedim Gürsel rehberliğinde değişik coğrafyalarda gezinmek gerçekten harika dostum.
Şimdiki çocuklar çok şanslı. O kadar çok ve o kadar güzel kitaplar var ki insan hangisini okuyacağını şaşırır. Kendi çocukluğuma dönecek olursam, o zamanlar beni en çok etkileyen çocuk kitabı ”Çocuk Kalbi” olmuştu. Serhat Yayınları’nın anneme alsın diye yalvardığım kitaplarından da bahsetmeden geçemem.
4-Yüz yüze olsak da bir kahve içsek (ama lütfen gıcık biri çıkmasın) dediğin yazar kim?
İşte bu çok zor bir soru! Çünkü insanın hayalleri yıkılabilir. Bu da benim en korktuğum şeylerden biri. Artık olma olasılığı olmadığından olsa gerek bu soruya Hemingway diye cevap verebilirim. 🙂 En azından hayal kırıklığına uğrama şansım yok. Sanırım Hemingway ile kahve yerine bir kadeh şarap içmeyi tercih ederdim. Diğer yandan sevgili hocam Feridun Andaç’la sofra sohbetine nail olma şansım oldu. Vallahi onunla sohbet etmek tadından yenmeyecek bir yemek lezzetinde. Allah tüm sevenlerine nasip etsin diyebilirim. 🙂
5. Okurken heyecandan tırnaklarını yediğin / kahkahalar attığın / ağladığın kitaplar var mı?
Elimden bırakamadığım çok kitap olmuştur. Hatta kızdığım, sinirlendiğim de! Ağladığım kitapları da sayabilirim elbet. İçlerinde biri var ki her daim sızıdır yüreğimde. Erdal Öz’ün kaleme aldığı Gülünün Solduğu Akşam okuduğum her anında beni ağlama krizine sokan, şimdi bile burnumu sızlatan bir anlatıdır.
6. Keşke bunu ben yazmış olsaydım dediğin kitap hangisi?
Pascal Mercier- Lizbon’a Gece Treni, Hemingway- Paris bir Şenliktir, Carlos Ruiz Zafon- Rüzgarın Gölgesi ve Ursula K. Le Guin kitaplarının hepsi 🙂
7. Kendini okurken hatırladığın en eski kitap hangisi?
Cin Ali’ler elbette! Sonra Ayşegül serisi ve Enid Blyton kitapları. Özellikle Afacan Beşler serisi.
8. Hayranlığın o kadar büyük ki, bunu yazan insansa ben neyim dediğin bir kitap var mı?
Var tabii. Jaume Cabre ve İtiraf Ediyorum.
9.Okumak eylemi ile ilgili en sevdiğin cümle nedir?
Çok klasik olacak ama onca havalı cümlenin içinde ben ilkokulda aklıma yazılmış bu cümleyi çok severim.
”Kitapsız büyüyen çocuk, susuz ağaca benzer.”
"Kitap okumak için boş zamanı bekleyenlerden değil de o zamanı yaratanlardanım" …Bu cümlene bayıldım Özlem.Keyifli okumalar diliyorum.
Bu aralar o zamanı yaratamıyorum. Vaktin nereye gittiğini anlamıyorum ama evden içeri girdiğimde yorgunluktan bitmiş oluyorum. Gece kitabımı alıyorum, yatağa gidiyorum. Üç sayfa sonra gözlerim kapanıyor. Biraz hızlanmam lazım ama nasıl bilmiyorum.
Sana da keyifli okumalar ve gezmeler…