Sanırım her yeni günle beraber başka şeylere öfkelenmemden böyle içime kapanmam…
Artık öfkeyi de bir kenara bıraktım ya; o da başka bir konu…
Ne yazmaya değer, ne de anlatmaya…
Artık umudumu kestim yaşadığım memleketin gidişinden, her gün birbirinin ardından yumurtlanan cümlelerden.
Kadın denilen adem evladından sebeple konuşulacak ne kadar çok mevzu varmış meğerse; konuşulanların hepsini toplasan mantığa uygun tek bir cümle kuramazsın ya, neyse!!!
Eh, gördüğünüz gibi araya boşluklar verdiğim üstteki küçük paragrafımda bir sürü ”üç noktalar” ve ”ünlemler var.
Uzun lafın kısası, bilesiniz: ”Umudumu kaybettim, hükümsüzdür.”
Herkese merhaba,
Bir müddet facebook ahalisinden de, blog aleminden de uzaktım. Hiç yazasım yoktu. Ne buraya, ne de huzuru bulduğum, güya deftere sıkıştırdığımı zannettiğim kendi küçük dünyama…
Gezmek ruhumun tek ilacı; gezdim o yüzden elimden geldiğinde. İşyeri olarak hep birlikte iki haftalık bir tatile çıktık. Tatil denilen şey, ne güzel şey! Sırf insanın içine yerleşen sevinç yeter. Üstüne bir de üste geçirilen kısa bir şort, atlet, ayaklara yerleşen parmak arası terlikler, kafaya oturan hasır bir şapka… Bir de içi buzla doldurulmuş limonata varsa, yaz başlamış demektir.
Şimdi yazarken anlıyorum ki, anlatacak ne çok şeyim var aslında.
Kraliçe’nin doğumgünü niyetine gittiğim soğuk, çılgın ve samimi Amsterdam,
Milano’nun kıyısına saklanıp, yönünü kendisine çevirecekleri kucaklamaya hazır Bergamo,
İlk defa ayak basıp, çok beğendiğim Provence,
Cezanne’ın izini bıraktığı o güzel şehir,
Thassos’un sığ kıyıları….
Bakalım dilim ne zaman çözülecek?
Aneeeam, benim yorumum gelmemiş!
Halbüse, bu sabah destan yazdıydım sana :/
Demiştim ki; neye kızıp neye yetişeceğimi şaşırdım.
Olan-biteni ne akıl alıyor ne mantık, beynim ağrıyor resmen benim de :/
Yaz…
Tek çare yazmak.
Kalıcı yapıyor bu bizi. Susma, sessiz/yazısız kalma.
Gittiğin-gördüğün yerleri de yaz elbette 🙂
İçimden geldi; öptüm.
ay ay çabuk çabuk çözülsün o dil…
Merakla beklemekteyim
Sıcak suya sok ya da mikrodalgaya dilini, çabucak çözülsün ki okuyalım şu gidip gördüğün yerler ne menem yerlermiş 🙂