Kategori Arşivleri: Tren Yolculukları

İnsanlık Halleri

İnsanlık Halleri: Bildiğin ben…

“İnsanlık Halleri, bildiğin ben… Düşe kalka ilerlediğim günler, aynı telaşlı hal, aynı kendinden memnun olmama durumu, durup durup düşünmeler, ah geçiyor hayat hezeyanları ve bu arada gelip de çoktan gitmeye hazırlanan sonbahar. Hep eksiklikler değil elbet takıldıklarım; yaptıklarıma, yapabildiklerime ve hayal edebildiğim her şeye de şükür tabii ki😊” O zaman kısa bir iç döküşten sonra…

Akılda kalan kısa bir tren yolculuğu!

Liverpool Tren Yolculuğu… Hayatımdaki nice tren yolculuğundan sadece biri. Nedense trenle yapılan seyahatlerin her birini kalbimde ayrı bir yere koyuyorum. Çocukluğuma, o zamanlardan kalan güzel anılara, çoktan gitmiş bir insanın kokusuna metalden yapılma bu evlerin içinde ulaşıyorum. Trenler bir çeşit yuva bana. ”Liverpool’da hava kötü olacağa benziyor!” Waverly İstasyonu’ndan kalkan trenle, Liverpol tren istasyonuna doğru…

Tren garlarını neden sevdiğimi buldum sonunda!

  Bir gün ansızın bir kitabın sayfalarında daha önce hiç bulunmadığımı bildiğim bir tren istasyonunun adına denk geldim: Estación de Francia. Carlos Ruiz Zafon’un Cennet Mahkumu kitabında yaşayan az sayıdaki karakterlerden biriydi Fermin. Kitapta hayran olmamı gerektiren başka karakterleri bir çırpıda geride bırakmış, derbeder haline rağman gönlümde taht kurmuştu. İlk kitaptan beridir çok sevdiğim yaşlı…

Leipzig garında bir garip yolcu…

Tren istasyonunda indiğimizde başımı hemen yörüngesinin etrafında gezdirmeye başladım. Etrafın kalabalığının nasıl da tüm dünyamı güzelleştirdiğini düşünüp, bir kez daha kendime hayretleri içimde baktım. Trene binenler, trenden inenler, beklediğine kavuşanlar, hayal kırıklığına gebe duranlar, etrafı saran mis gibi kahve kokuları, kendi etraflarında kim bilir kaçıncı turunu tamamlayan sosisler, misler gibi iştahımı kabartan vanilya kokulu donutlar……

Sonu belli bir tren yolculuğu…

Sabahın köründe telefonun alarmının sesiyle gözümü zorlukla açıyorum. Yorgunluk üstüne yorgunluk eklemek konusunda kendime rakip tanımıyorum. Hani kendime yapacağımı yapıyorum da, benim yaptığım işkencelere kocamda katlanmak zorunda kalıyor ya, sabrı için kendisini tebrik ediyorum. Bence bu dünyada kendisini sınamasının bir yolu bu diye düşünüyorum. Frankfurt’tayız. Her sene fuar nedeniyle mutlaka ziyaret ediyoruz bu şehri ve…