Hafta sonu yazıları: Mutlu Pazarlar… Ev boş. Selçuk dün akşam Çin’e doğru yola çıktı. Akşamları kendimle kalacağım bir on gün beni bekliyor. Önümdeki bu zaman diliminde yalnızlıktan korkmak yerine bu zamanda kendimle buluşacağım. Kendimi dinleyeceğim, kafamdakileri yazıya dökeceğim bir buluşma olarak değerlendirmeye karar verdim. Ne zamandır yazının başına oturmuyorum, yazının başına oturmak için gereken o…
Kategori Arşivleri: İÇ DÖKÜMÜ
06
Kas
Kas
İş çıkışı o kadar acıktım ki saat 19.30’daki yoga dersine gitmedim. Eve gideyim; yemek yer, duş alır, ayaklarımı uzatır, keyif yaparım dedim. On beş dakika uzaklıktaki evime elli dakikada vardım. Yoga için spor salonuna gitseymişim daha mantıklı olurmuş. Gerçi geçen haftaki derslerden birinde karga duruşu yapayım derken omzumun üzerine düşmüştüm. Hoca tepemde, “iyi düşüş!” dedi….
02
Kas
Kas
“İnsanlık Halleri, bildiğin ben… Düşe kalka ilerlediğim günler, aynı telaşlı hal, aynı kendinden memnun olmama durumu, durup durup düşünmeler, ah geçiyor hayat hezeyanları ve bu arada gelip de çoktan gitmeye hazırlanan sonbahar. Hep eksiklikler değil elbet takıldıklarım; yaptıklarıma, yapabildiklerime ve hayal edebildiğim her şeye de şükür tabii ki😊” O zaman kısa bir iç döküşten sonra…
17
May
May
İlk defa seçim hakkında yazıyor olabilirim. Kızgınlık, kırgınlık ve umutsuzluğumun yazacağım birkaç satıra ihtiyacı var. Birkaç paragrafın ardından kendime bu yazdıklarımdan sonra öfkelenecek, ardından da pek bir işe yaramayan merhemimle kendimi iyileştirmeye çalışacağım. Son günlerde, nihayet mutlu bir pazartesi sabahına uyanacağımıza inanıyordum. An itibariyle herkesin bildiği gibi, sonsuz mutsuz bir sabaha gözlerimi açtım. Çok yükselmiş…
02
May
May
Bugün hayatımdaki en büyük stresten, iş stresinden bahsedeceğim. Hiç konuşmam oysa işten güçten. Son zamanlar içinden çıkamadığım iş, beraberinde yakama takılan iş stresi hayatımı kabusa çevirdi. Yapılması gereken- gerekmeyen, iş icabı, mecburi, öylesine her şeyi bıraktım bugün. Yazmaya ihtiyacım var. Kafamın susmasına, stresimi kaldırıp atmaya, biraz kendime dönmeye ihtiyacım var. Onlarca kez yazdım buradan. Yazmak…
11
Oca
Oca
2022 yılı…Başımızı ellerimizin arasına alıp senenin defterini dürmeye hazır mıyız? Ben değilim aslında ama sorumluluk bilinciyle başlıyorum. 2022 yılını değerlendirmeye hazır mıyız? İyisiyle, kötüsüyle senenin muhasebesini yapacağız. Dönüp eski sene muhasebelerine baksam belki de her geçen yıl için aynı şeyi söylediğimi görürüm. Ama kabul etmek lazım ki her senenin aralık ayında da hüzne dair bir…
22
Haz
Haz
Hayat anlardan ibaret. İnsan bazen durmadan değişen dünya düzeni içinde ne yapacağını şaşırıyor. Evde mi otursam yoksa “hayattan geriye anılardan başka bir şey kalmıyor.” diyerek her anı sonuna kadar mı yaşasak karar veremiyor. Çok yorgun olduğum zamanların hepsinde kendime aynı şeyi söylüyorum: Bir gün hiç kalkmadan yatacağız, şimdi yürü! Fotoğraf aramak için telefonumdaki fotoğraflara dalınca…
27
Mar
Mar
Cuma, sonunda… Zor bir hafta. Öyle yorgunum ki mutluluktan bahsetmek istiyorum. Mutluluk ne ola ki sevgili arkadaşlar? Uzun zamandır cuma günlerinin yolunu gözlüyorum. Hafta sonu evde olmak ve hiçbir şey yapmamak en büyük zevkim haline geldi. Bilindik üniversite kabulleri ve redleri yüzünden bir gülüp bir ağlasak da depresyonda değilim. Kuzey’in de olmaması için elimden geleni…