Etiket Arşivleri: sevgili günlük

Aralık kapıyı araladı yine…

Üşenmesem oturup bu sene okuduğum kitapları sıralayacağım. Temmuz ayında kitap okuyamayınca sanki tüm seneyi kitap okumadan geçirmişim, 2016’yı okuma açısından kısır geçirmişim gibi hissediyorum. Oysa çalışma masasının üstü, salondaki başucu sehpam okunmuş, yerine kaldırılmayı bekleyen kitaplarla dolu. Yine de ortada beni rahatsız eden bir durum var. Onlarca kez söylediğim gibi bu senenin hiçbir hali beni…

Bir mevsimden bir mevsime, bir şehirden bir şehire…

Yazı başka heyecanlarla karşılıyorum. Elbette bahar habercisi oluyor birkaç aya gelecek olan yazın. Ağaçların dalları, manolyanın üstü çiçekle dolan kolları gibi ben de kollarımı açarak karşılıyorum yazı. Güneş içimi ısıtıyor, yazın gidilecek yerlerin heyecanı basıyor benliğimi. Havalar iyice güzelleşse de bahçede etsek kahvaltımızı diye geçiriyorum içimden. Yazı biraz da ben taşıyorum bizim evin içine. Ben…

Yokum, az sonra döneceğim.

Bugünkü yazı bir iç dökümü olsun. Bir şeyler yazmak için en güzel yer orası çünkü. Bir kere okulların açılmasına çok sevindim. İlk itirafım buradan gelsin. Okulların açılmasıyla birlikte düzene giren hayatımıza bayılıyorum. Mecburen sabahın köründe kalkıyoruz ve ailece hepimiz birbirimize kötü davranıyoruz. Daha saat 07.00 olmadan Kuzey gidiyor. Ben kendi rutinimi ancak oturtmaya başladım. Oğlumu…

Kış bahara dönerken…

      Bazen aklımdan yazıya dökecek çok şey geçiyor. Şimdi zaman olsa da oturup bunları yazsam diye düşünüyorum. Sonra içinde bulunduğum anın heyecanını, masanın önüne oturabildiğim zamana kadar saklayamayacağımı hatırlayıp endişeleniyorum. Öyle oluyor çünkü. Kulağımın dibinde bana yapacaklarımı söyleyen, listeler yaptıran, ilham veren o ses kuş olup uçuyor.      Pazartesi sabahı gazetenin pazar…

Bizim evde neler oluyor: Hayal Fabrikası!

Bu aralar günler çok hızlı geçiyor çünkü ben çok çalışıyorum. Keyifle geçen Laponya tatilinden sonra bünyemin izin verdiği ölçülerde çalışıyorum. Akşam eve gittiğim zaman genellikle külçe gibi oluyorum. İşle ev arasındaki on dakikalık yolu son zamanlarda yarım saatte alır olduğum için yolda da bir sürü zaman kaybediyorum. Vücudumla birlikte beynim de yoruluyor. Bir koltuğa serilip,…

Macera Kitabım’ın 2015 Dökümü!

Siz de benim gibi bir yılın daha sonuna geldiğimize inanamayanlardan mısınız? Yıllar böyle hayatımızdan akıp gidiyor işte.      Kendimi blog yazmak konusunda çok başarılı bulmasam da iyi kötü bir senenin hesabını tutuyorum bu sayfada. Hayatımla ilgili gezi ve kitap notlarımı düşüyorum. Çoğu zaman sevinçlerimi, zaman zaman da hayal kırıklıklarımı paylaşıyorum. Oradan çok mutlu bir…

Ocak ayında neler yaptım?

Yeni yıl kararı gibi bir şey bu da, belki uygulayabilirim belki de sadece rezil olmakla kalırım. Her yıl sona erdiğinde kendi kendime diyorum ki, ”Hadi blog için bu sene içinde yaptıklarını toparlayan bir yazı yaz!” Ne yazık ki bu dileğim ve isteğim havada asılı kalıyor. Heyhat, bu kadar dağınık bir kafayla tüm senede geri gidip…