Seyahatimizin dördüncü günündeyiz ve St. Malo’dayız. Yolculuğumuz uzun olmasına rağmen saat 9.00 gibi kahvaltıya iniyoruz. Uzun uzun kahvaltımızı ediyor, keyif çaylarımızı da içiyoruz. Yolculuğumuzun bugünkü varış noktası Saumur olacak. Orada bir şato otelde yer ayırttık ve ne yazık ki giriş saati kısıtlı. 17.00 ile 19.00 saatleri arasında otele girişimizi yapmak zorundayız. Deniz kenarındaki Mercure St…
Kategori Arşivleri: Fransa
Paris’te Geceyarısı… Kim bilir kaçıncı kez ekranın karşısına oturuşum bu film için. Vizyona gireceği günü büyük bir heyecanla beklediğim, fragmanını defalarca internetten izlediğim, gösterime girdiği ilk günün akşamında sinema salonundaki koltuğuma gömülüp keyifle seyrettiğim bu filmin geç de olsa ben de dökümünü yapmak istedim. ”Paris’te Geceyarısı” ndan bahsediyorum elbet. Şehirlere ses olan yönetmen: Woody Allen….
Vize çıktı, çıkacak derken stres sahibi olduk. Selçuk’la birbirimizi yiyip duruyoruz. Ben vizeciye söylenip duruyorum, o konsolosluğa. İkimizin de mırıl mırıl konuşmak için yeterli sebepleri var. Bu tatilde evde birbirimizi yemezsek iyidir.? Tüm kalbimizle yarın vizemizi alacağımıza inanıyoruz. Bugün pasaportların vize merkezine doğru yola çıktığına dair e-posta geldi gelmesine ama ne yazık ki kurye ulaşmamış. Yarın…
Etretat, hayal bir diyar benim için. Deniz kenarında, laf dinlemez, asi bir köşe. İnsanın kaçıp buraya sığınası, üstüne yapışmış tüm sorumluluklardan kurtulup yeni birisi olası geliyor. Kafam da masam kadar dağınık. Masayı toparlamam kolay da kafamı toparlamam öyle kolay olmuyor ne yazık ki. Oysa masa dağınık kalırsa kalsın, önemli olan kafamın içinde koşturan düşünceleri dindirmek. Yaşantımızın akışı…
Bayramla birleşen bir haftalık tatilimi neredeyse bitirmişsem ve kitap okumaktan başka bir şey yapmamışsam bloga en azından Normandiya Kıyıları ve Şatolar yazısını yazmam gerektiğini düşünüyorum. Evde tatil yaptığım bu süre içerisinde ev işlerinin hiçbirine elimi sürmeyerek müthiş bir başarı da sağlamış oldum. Bunun için elbette kendime göre bir sürü sebebim vardı: Yapacaktım da ne olacaktı,…
Her Paris seyahatinde düşünmeden yaptığımız şeyler var: St. Germain sokaklarında gezinmek, farkında olmadan Cafe Le Rostand‘a gidip Lüksemburg Bahçeleri‘ne bakarak kahvemizi yudumlamak, yolumuzu Notre Dame Katedrali’ne çevirip Shakespeare and Co.‘ya gidip kitapçının sıkışık kitap raflarının arasında gezinip bir kitap almak. George Whitman’ın hikayesi Paris’e gidip de bahsettiğim bu kitabevine uğramayan yoktur sanırım. Shakespeare and Co….
Aklımda bir sürü soru ile birlikte yeni bir seyahate hazırlanıyoruz. Ne zamandır gidelim dediğimiz ama bir türlü uygun fırsatı yakalayamadığımız bir yere: Normandiya Kıyıları ve Loire Vadisi Şatoları. Bunca kez Paris’e gidip bir türlü şehrin dışına çıkamayınca bu seyahat ertelenip durdu. “Bu yaz ne yapalım sorusu?” gündeme gelince Normandiya kıyıları fikri kafamızda şekillendi: zira gitmeye…
Gelelim Paris Kafelerine… Gelelim mi? Paris’in her şeyi çok güzel ama kafeleri ayrı ayrı onlarca yazı konusu. Ben Paris’e yeterince sık gitmediğimizi düşünüyorum. Selçuk, “Yok artık! Oraya gitmek için elimizden gelen her şeyi yapıyoruz. Daha ne yapalım?” diyor. Haklı. Doğum günlerim, evlilik yıl dönümleri, fuarlar bizim Paris’e gitmemiz için hep bahane. Hatta kendi doğum gününde…