Son yeni yılımız evde geçmişti. Covid sebebiyle aileyi toplamıyoruz iki senedir. Sıradan bir akşam yemeği gibi bir masa hazırlamış, yanına birkaç meze eklemiştim. Bir de midye dolma. Yeni yılın ne getireceğini bilmiyorduk elbette. Son zamanlarda olanı olduğu gibi kabul edip üzülsek de birbirimizle paylaşmıyoruz artık; zira sıkıntılarımızı paylaşınca daha iyi hissetmiyoruz. Şükredecek tek şey sağlığımız….
Grand Boulevards Metro durağından şehre adımımı atarken içimden bu cümle geçiyordu. “Paris, ben geldim.” Uzun zaman sonra en sevdiğim şehirdeyim. Şehir sabah sessizliğinde. Gökyüzü soğuktan bembeyaz. Ağaçlar yapraklarını dökmüş. 2022’nin ilk seyahati Paris’e oldu. Sayılı gün çabucak geçiyor. Gittik, özlem giderdik ve döndük. Dünyanın bu köşesi hâlâ benim için en güzel ve en özel yer….
Paris’e gitmeye niyet ettik ya, kendimce bir Paris Bistroları listesi yapıyorum. Hangi bistroya gitmeli, nerede yemek yemeli? Mini söz: En kısa zamanda yazının altına bir PDF ekleyeceğim bu bistrolar için. Başarır başarmaz. İki sene olmuş Paris’e gitmeyeli. İçimde bir heyecan. Sanki Paristeki her anımı planlamam gerekirmiş gibi geliyor. Gezmek dert değil de öğlen ve akşam…
Yeni yıl, yeni yıl, yeni yıl bizlere kutlu olsun.🎄Hatırladınız di mi bu ilkokul şarkısını? Bloga yazmak için masanın başına oturmadan önce hazırlık yaptım. Kahvemi hazırladım, kahve yanına eşlikçi bir kurabiye için kendime izin verdim. Spotify’den caz çalan bir liste buldum ve başladım. Malumunuz yeni yıl gelişiyle beni şaşırtmadı. Yaşım ilerledikçe yeni yıldan beklentilerimi de sağlıkla…
Zorlu bir senenin ardından: Hoşça kal 2021 2021 yılıyla hesaplaşmak için geldim buraya. Benim için zor geçen bir seneden bahsediyorum. Tadını alamadığım, yorulduğum, mutluluğu bir sürü mini minnacık şeye bağlayıp Polyannacılık oynadığım ama yüzümde gülücükler açtırmayı beceremediğim bir sene… Aralık çıkmadan en sevdiğim yazarlardan birinin, Joan Didion’un bizleri bırakıp çekip gittiği bir yıl. Bizim de her…
Hadi biraz hayatlarımızdan bahsedelim. Pandemiyle birlikte sizin hayatlarınızda da birçok şey değişti değil mi? Yıllardır blog yazarım. Blogculuğumun ilk zamanlarını hatırladığım zaman içimi bir sıcaklık kaplıyor. Eski günlere duyulan alışkanlıktan mı bilmiyorum ama o geçmiş günlere geri dönmek istiyorum. Özenle baştan sona yarattığımız o teras katına, mutfağın önüne konmuş üzerinde her daim bir vazo çiçeğin…
Hayali yolculuklar yapmaya ne dersiniz? Bir şehirden diğerine, bildik bir hikâyeden başka bir hikayeye. Elimizde bir kadeh şarap. Keyfimiz yerinde. Tatildeyiz blog dostları…Düşlerimizin ardı tasasız anlarla dolu. Kendimi sıklıkla eski, güzel günleri hayal ederken buluyorum. Seyahat ettiğimiz günlerden bahsediyorum. Sıklıkla uçak firmalarının sitelerinde gezinir, ucuz uçak bileti peşinde koşar, bir şey yakaladığımı düşündüğümde de olurunu…
Merhaba sonbahar… Güzel eylül hoş geldin. Kuzey liseye başladığı sene yazmışım bu yazıyı. Okuyunca geçmişe döndüm, hüzünlendim. Nasıl geçmiş seneler. Her eylül yazın sıcağından sonbaharın serinliğine, sanırım biraz da yazın karmaşıklığından sonbaharın düzenli ev, iş yaşamına sığınmışım. Eylülü her seferinde davul zurna ile karşılamışım. 9.sınıfın, Kuzey’in ilk lise yıllarının, benim kafa karışıklığımın bir blog günlüğüne…